بیشتر تصادفات عابران پیاده با خودرو هنگامی صورت می‌پذیرد كه خودرو در حال حركت به سمت جلوست. در چنین حالتی خودروی در حال حركت به عابر ایستاده یا در حال حركت ضربه وارد می‌كند و در ادامه عابر به زمین می‌افتد
پس در واقع عابر پیاده در تصادفات ۲ بار ضربه می‌خورد، یك بار توسط خودرو و یك بار توسط زمین. بیشترین صدمات جانی در مرحله برخورد خودرو با عابر صورت می‌پذیرد، لذا بیشترین تمهیدات و بررسی‌ها در این مرحله صورت می‌پذیرد.
امروزه يكي از استانداردهاي اجباري در ارتباط با طراحي بدنه خارجي خودرو، ارتفاع سپرهاي جلوي خودروها مي باشد. اين اندازه در اروپا به طور متوسط درحدود mm ۴۵۰ مي باشد.
جايگاه سپر در بحث جذب انرژي خودروها :
وظيفه اصلي سپر جلوگيري از انتقال شوک وارده به سرنشين‌ها و جذب انرژي در تصادفات و همچنين كاهش ضربه در صدمات وارده به عابر پياده مي باشد.
اما سپرها را از نظر طراحي جذب ضربه در دسته هاي مختلفي قرار مي گيرند كه عبارتند از:
۱:سپرهاي با ادوات جاذب انرژي
۲:سپرهاي با ساختار جاذب انرژي
۳:سپر هاي تلفيقي
۱:سپرهاي با ادوات جاذب انرژي:
در پشت سپر و در بين اتصالات آن به بدنه ، ادوات مكانيكي جاذب انرژي مانند انواع فنر يا دمپر هاي روغني يا لاستيك ها وپنل هاي جاذب انرژي قرار داده ميشود عيب اين سيستم گراني آن است
۲.سپرهاي با ساختار جاذب انرژي :
۳. سپرهاي تلفيقي:
همان طور كه از نام اين نوع سپرها مشخص است اين نوع سپرها در آنها تركيبي از دو روش قبل را شامل مي گردد كه در آنها هم از جاذب هاي انرژي استفاده شده وهم خود سپر طوري ساخته شده است كه خاصيت جذب ضزبه را دارا است
